لیزر در چشم پزشکی چیست؟

لیزر ها در چشم پزشکی دارای کاربرد های زیادی هستند، آن ها می توانند به وسیله ی یک پرتوی نور قرنیه را تغییر شکل دهند، کانالی را در داخل چشم ایجاد کنند و به طور کلی مشکلات مختلفی را درمان کنند.

کلمه ی لیزر یا LASER، اسمی مخفف از عبارت Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation است. لیزر در چشم پزشکی از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به این دلیل که از آن می توان برای درمان مشکلات انکساری چشم از طریق تابش اشعه ماورا بنفش به قسمت جلویی چشم یعنی قرنیه و تصحیح ایرادات آن استفاده کرد. همچنین شفافیت قرنیه باعث می شود که اشعه ی تابش نوری مانند لیزر، با برخورد کردن با آن تقریباً به تمام بافت های دیگر چشم نیز برسد.

لیزر منبع تولید کننده نور بسیار خالصی است که صرفاً یک طول موج دارد . انواع لیزر با طیف های مختلف ، از مادون قرمز تا فرا بنفش در علوم پزشکی استفاده می شود. در عرصه چشم پزشکی از لیزر اگزایمر ( نوعی لیزر ماوراء بنفش ) در بسیاری از جراحی های چشمی برای درمان بیماری هایی همچون : آب سیاه، کاتاراکت ( آب مروارید )، عیوب انکساری چشمی ( دور بینی، نزدیک بینی ، آستیگماتیسم )، پارگی پرده شبکیه، بیماری های چشم دیابتیک به کار برده می شود.

لیزر در چشم پزشکی، همانطور که می تواند ابزار بسیار مفیدی برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری های چشمی باشد، می تواند آسیب های جدی ای را به افراد وارد کند و ابزار بسیار خطرناکی به شمار می رود. با این وجود بسیار مهم است که هم پزشک معالج و هم بیمار در هنگام استفاده از این فناوری، اقدامات ایمنی و احتیاطی لازم را انجام دهند.